دسته بندی کلی دوربینهای عکاسی دوربینهای عکاسی در دسته بندی کلی به دو دسته دوربینهای آنالوگ و دیجیتال تقسیم میشوند. 1. دوربین آنالوگ در عکاسی آنالوگ، نوری که از دوربین عبور میکند بر سطح فیلم عکاسی مینشیند و پس از آن میبایست فیلم را از داخل دوربین درآورد و آن را در تاریکخانه ظهور کرد تا به شکل نگاتیو قابل رویت شود و سپس برای انتقال عکسها به کامپیوتر باید نگاتیوها اسکن شوند. 2. دوربین دیجیتال دسته بندی دوربینهای عکاسی دیجیتال به دلیل پیشرفت روزافزون و سریع آنها در دستههایی خاص و محدود کاری سخت و دشوار است و بر خلاف گذشته که دوربینهای دیجیتال را بر حسب کیفیت حسگر و ابعاد بدنه در سه تا چهار دسته تقسیم میکردند، امروزه دستهبندیها این دست دوربینها تا هفت یا هشت گونه افزایش یافتهاست که این میزان در دوربینهای حرفهای از ده مورد نیز تجاوز میکند. عمر مفید دوربینهای دیجیتالی اگر به شیوهای صحیح خریداری شده باشد بین ۳۶ تا ۴۸ ماه است مگر اینکه دارنده دستگاه بخواهد کارهای دیگری انجام دهد که از توان دوربین دیجیتالی که ابداع شده، خارج باشد. امروزه در شایعترین نوع دستهبندیهای دوربینهای دیحیتال به منظور ساده کردن کار خریداران و مخاطبان دوربینهای دیجیتال، قیمت، نوع کاربری و مشخصات فنی را به عنوان ملاک برای دسته بندی در نظر میگیرند. براین اساس دوربینها به دو گروه حرفهای و آماتوری تقسیم میشوند. از لحاظ تفاوت در مشخصات فنی این دو گروه میتوان گفت دوربینهای حرفهای همچنان از سیستم دوربینهای حرفهای آنالوگ (slr) استفاده میکنند که شامل اجزای مکانیکی است. در حالی که دوربینهای آماتوری به صورت کامل دیجیتالی هستند. دیگر اینکه تغییر لنز در مدلهای حرفهای امکان پذیر است و لنز مدلهای آماتوری قابل تعویض نیست، هرچند در برخی مدلهای سطح بالای آماتوری چنین امکانی به صورت محدود در نظر گرفته شدهاست. وزن مدلهای حرفهای از دیگر تفاوتها با مدلهای آماتوری است. سبک ترین مدل حرفه,عکاسی ...ادامه مطلب
عکاسي صنعتي- عکاسی تبليغاتي عکاسي صنعتي از صنايع، متاسفانه جزو دروس درسي و کارگاهي دانشکدههاي عکاسي نيست و اين رشتهي عکاسي صنعتي را بايد خودتان ياد بگيريد. اين کاملاً طبيعي و قابل درک است که صاحبان صنايع و طراحان صنعتي- تبليغاتي توقع دارند که شما نه تنها با نور پردازي در استوديو محصولات و توليدات ، بلکه کارخانه و خط توليد آن را نيز بتوانيد عکاسي کنيد. طول و عرض سالنهاي کارخانهها در بسياري مواقع اندازه چند سالن ورزشي، استخر سرپوشيده - بسکتبال - واليبال و امثالهم وسعت دارد. مهمترين مسئله و مشکل شما نورها- نورپردازيها و محاسبهي نور سالنها است. خوشبختانه چون صدها کارگر حرفهاي در سالنها کار ميکنند. نور سالنها براي عکسبرداري کافيست مشکل بزرگ، تفاوت و تنوع رنگ چراغهاست. اگر در يک کارخانه، لامپهاي نئون، لامپهاي گازي و بالاي دستگاهها لامپهاي معمولي قرار داشته باشند در ضمن از پنجرهها هم نور روز وارد سالن بشود، در نتيجه چهار منبع متفاوت نور داريم با توجه به اينکه از چه فيلمي براي عکاسي صنعتي استفاده کنيم. سالن کارخانه به فراخور اينکه در هر قسمت کدام چراغ و نور غالب است به رنگهاي سبز کدر و کثيف، آبي روشن و زرد و قرمز و يا زردچوبهاي تغيير رنگ خواهد داد و نه تنها کارخانه مانند چلوکبابيها رنگ و وارنگ خواهد شد بلکه بخاطر تفاوت شدت نورها هر قسمتي براي خود تاريکتر يا روشنتر خواهد شد و کنتراست سالن و وسائل داخل آن حتي سيمان کف سالن به چند رنگ در خواهد آمد. با کمک فيلتر و چند بار نور دادن روي يک فيلم و خاموش و روشن کردن لامپها در زمان عکسبرداري و بفراخور فيلتري که جلوي دوربين قرار ميدهيم و در ضمن نوع فيلم (نور روز يا نورمصنوعي) ميتوانيم رنگ سالن را يک دست کرده و در ضمن شدت کنتراست را نيز متعادل کنيم. مسئله دوم انتخاب اندازه دوربين و محل قرار دادن سه پايه دوربين است. در عکاسي صنعتي از سالن صنايع فلزي و نساجي و کارخانههاي وسيع و بزرگ به دوربينهاي قطع بزرگ احتياج پيدا ميکنيم که دلايل منطقي و علمي دارد. در ضمن مجبوريم آنرا روي سه پايهي سنگين و حرفهاي نصب کنيم. صاحبان صنايع براي نمايش کار,عکاسي هنري,عکاسي صنعتي,عکاسي مدرن ,عکاسی تبليغاتي ...ادامه مطلب